Notis Sfakianakis (Νότης Σφακιανάκης) —
Genethlia (Γενέθλια)

Μουσική: Στέλιος Μπικάκης / Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Lyrics and Music by Stelios Bikakis

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ’ έκαν’ η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ’ αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να `θελα να πω,
μα δε με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε

     Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
     δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
     Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
     ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα
     Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
     ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ’ άδικου κόσμου τη φωτιά
πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ’ ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να `μαι απ’ αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος τη μοιράζεται

     Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
     δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
     Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
     ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα
     Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
     ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

     Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
     άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
     Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
     και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω
     Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
     και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω



Sta monopátia tou kaimoú
sti géfyra tou stenagmoú
m’ ékan’ i mána mou
Mia fthinoporiní vradiá,
zoí tin krýa sou kardiá
eídan ta mátia mou

Me koudounístres plastikés
ómorfes kai chromatistés
me nanourízane
Kai ta matákia ta mikrá
eídan tou kósmou t’ agathá
kai symfonísane

Ítan to gála mou pikró
kai to neráki mou glyfó
pou me megálone
Ki apénanti sti koúnia mou,
i moíra i kakoúrga mou
kai me kamárone

Ítan to kláma mou mountó
san káti na `thela na po,
ma de me niósane
Mia lypiméni anapnoí
gia tin poutána ti zoí
pou mou chreósane

     Étsi xekínisa loipón, étsi xekínisa,
     de me rotísane zoí, ma se syníthisa
     San pligoméno aetópoulo sto chóma,
     psáchno ti dýnami na kratithó akóma
     San pligoméno aetópoulo sto chóma,
     psáchno ti dýnami na kratithó akóma

Páno se láspes kai karfiá
st’ ádikou kósmou ti fotiá
protoperpátisa
Isorropía statherí
gia na prolávo ti zoí,
ómos tin pátisa

Monó to "a" kai to "ch"
sti scholikí mou epochí
protosyllávisa
Gi aftó to "ach" kai to "giatí"
ópou vrethó m’ akoloutheí
ki as triantárisa

Étsi pernoúse o kairós
kai go sto drómo mou skyftós
ékana óneira
Étyche na `mai ap’ aftoús
pou kolympáne stous afroús
kai sta laspónera

Stázei to aíma tis psychís,
san tis stagónes tis vrochís
ómos poios noiázetai
Kai tin aórati pligí
pou mésa mou aimorrageí
poios ti moirázetai

     Étsi xekínisa loipón, étsi xekínisa,
     de me rotísane zoí, ma se syníthisa
     San pligoméno aetópoulo sto chóma,
     psáchno ti dýnami na kratithó akóma
     San pligoméno aetópoulo sto chóma,
     psáchno ti dýnami na kratithó akóma

     Étsi xekínisa loipón, étsi xekínisa,
     álla mou deíxane kai álla egó antíkrisa
     Theé mou ki as íxera poia méra tha petháno
     kai tou thanátou mou genéthlia na káno
     Theé mou ki as íxera poia méra tha petháno
     kai tou thanátou mou genéthlia na káno